Επικοινωνία

3ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης

Γενικό Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης

τ.κ. 54012

Διαβατά

Τηλ & Fax: 2310-753580

E-mail: Mail@sde-df-thess.thess.sch.gr     και     sdefylth@otenet.gr

 

 

6 Responses to Επικοινωνία

  1. Ο/Η hellen pollakh λέει:

    θελω να συγχαρω την προσπαθεια αυτη, η σημασια της οποιας ειναι εξεχουσα τοσο για τους κρατουμενους οσο και για τους εκπαιδευτικους που συμμετεχουν. επι τη ευκαιρια θα ηθελα να ρωτησω δυο πραγματα: αν υπαρχουν αντιστοιχες εκπαιδευτικες ή αλλου τυπου (π.χ. δημιουργικης απασχολησης) δομες σε ελληνικες φυλακες οπου υπαρχουν μικρα παιδια, καθως επισης αν υπαρχουν ιδεες και δυνατοτητες για πιθανες δραστηριοτητες που αποσκοπουν στη συνδεση των κρατουμενων με την κοινωνια. τα ερωτηματα δεν προκυπτουν απο απλη περιεργεια, αλλα απο ειλικρινη επιθυμια για συμμετοχη και δραση σε κατι απο αυτα.
    με ειλικρινεις χαιρετισμους
    μια συναδελφισσα της πρωτοσχολικης βαθμιδας
    ευχαριστω

  2. Ο/Η Φιλιώ Μαρινοπούλου -Διευθύντρια του 3ου ΣΔΕ Θεσσαλονίκης (φυλακών) λέει:

    Συναδέλφισσα σ ευχαριστούμε,

    σε ενημερών ότι σε 7 φυλακές υπάρχουν ΣΔΕ στα οποία φοιτούν ενήλικες-κρατουμένοι.
    Ακόμη τρία σχολεία τυπικής εκπαίδευσης: το ένα στον Αυλώνα στο κατάστημα κράτησης νέων (Δημοτικό, Γυμνάσιο,Λύκειο), το αλλο στο κατάστημα κράτησης νέων στο Βόλο(Γυμνάσιο),και ένα Δημοτικό στη φυλακή της Κασαβέτειας.
    Για μικρά παιδιά ξέρω ότι υπάρχουν μόνο με τις μάνες τους στη γυναικεία φυλακή του Ελαιώνα Θηβών. Βρες τον ιστοχώρο της φυλακής και δες τηλ επικοινωνίας. Είναι η μόνη φυλακή που έκανε ιστοσελίδα.
    Όσο για την διάθεσή σου να βοηθήσεις με δραστηριότητες με σκοπό την σύνδεση των εκπαιδευομένων-κρατουμένων με την κοινωνία , πάντα υπάρχει τρόπος να γίνει. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μας τηλεφωνικά (αν μένεις στη Θεσσαλονίκη) και να το συζητήσουμε.
    Να ξ’ερεις ότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει σχολείο σε μια φυλακή η Κοινωνική Υπηρεσία της κάθε φυλακής συνεργάζεται με ευαισθητοποιημένους ανθρρώπους ή ομάδες για οργάνωση δράσεων μέσα στη φυλακή.
    σ ευχαριστούμε

  3. Ο/Η Petrit S.... λέει:

    Γιασας απο θασος petrit s…Χερετισματα απο Μαριες σκαλα..θασος

  4. Ο/Η Avraam λέει:

    Συγχαρητήρια για τον ιστοχώρο. Χαίρομαι ιδιαίτερα καθώς βλέπω ότι άνθρωποι με τους οποίους είχα την τύχη να συνεργαστώ, διατηρούν ακέραιο το κουράγιο τους και συνεχίζουν την εξαιρετική δουλειά.

    Θα σας επισκέπτομαι συχνά!
    Α.

  5. Ο/Η Κώστας Μαρίνος λέει:

    Πολλά μπράβο!!! Εάν τυχόν έχετε βιβλιοθήκη και θέλετε να την εμπλουτίσετε μπορώ να βοηθήσω. Μπράβο και πάλι. Κώστας Μαρίνος

  6. Ο/Η Χρ. Σαμαντάς λέει:

    «ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΜΑΝΤΑΛΑ ΒΑΡΙΑ…»
    Αν και η ετυμολογία επιμένει ότι «Διαβατά» είναι τα μέρη που μπορείς εύκολα να τα διαβείς, σε τούτο δω το φρούριο που στέκει δεξιά του δρόμου με τα στεφανωτά συρματοπλέγματα στο διάζωμα και τις αραιές πολεμίστρες εύκολα μπαίνεις μα δύσκολα βγαίνεις ή μάλλον ο χρόνος έχει άλλες εξόχως ράθυμες ιδιότητες, κι ενώ άβολα κοιμάσαι τον ύπνο του αδίκου εξακολουθείς να ονειρεύεσαι ξαστεριά, ανασαίνεις κι ελπίζεις, αντιμάχεσαι τον αριθμό που θέλει να σου καταργήσει το όνομα, μουλιάζεις από την νοτιά παρόλα ταύτα φαίνεσαι στεγνός, συρρικνώνεις εκ των πραγμάτων το λεξιλόγιό σου ωστόσο σπουδάζεις ακατάπαυστα τη γλώσσα της ψυχής, επικοινωνείς με τα διερχόμενα σύννεφα και τον ακριβό ήλιο, ζωγραφίζεις με νεύματα στον λερωμένο τοίχο τους πίνακές σου, κάθε τόσο χαϊδεύεις τη γρίλια από το μονόματο μπας και τη λιώσεις, εξοικειώνεσαι σαν ακροβάτης με τις σκονισμένες αχτίδες, εκείνη τη μύγα που τριγυρίζει στο κελί σου όχι μόνον δεν την εχθρεύεσαι αλλά της δίνεις και όνομα, αφουγκράζεσαι τον αιώνιο πονεμένο αντίλαλο των προκατόχων σου, μελαγχολείς και θυμώνεις μπροστά στον ξεθωριασμένο καθρέφτη, θεμελιώνεις τους δικούς σου κανόνες αυτοκριτικής κλαίγοντας κρυφά να μην παρασύρεις και τους ομοιοπαθείς φίλους σου, κρατάς σφιχτά στον κόρφο εκείνο το σκονάκι με την ιερότερη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ανεξάρτητα από το ποιος άνθρωπος την απολαμβάνει ακέραια, συντονίζεις στο διάλειμμα τα νευρικά παλινδρομικά βήματα με την παρέα σου, γίνεσαι έρμαιο του νέου βιορυθμού εκείνου που σε σκουντάει την αυγή να ονειρευτείς στο ξύπνιο σου, θεωρείς εκείνο το εν πολλοίς εξαρτησιογόνο αλλά απαγορευμένο για σένα κινητό σαν την μέγιστη εφεύρεση, βάζεις τον έρωτα προσωρινά σε καραντίνα, αδιαφορείς για τα πάμπολλα πάθη ημών των ελεύθερων (μάλλον πολιορκημένων), τα μνημόνια και τα μνημόσυνα, ρουφάς το τσιγάρο σου για παρηγοριά, αναμοχλεύεις αγαπημένες μελωδίες με εύστοχους στίχους και όταν βρεις ευκαιρία φέρνεις και δυο εκφραστικότατες στροφές στο άκουσμα εκείνου ντε του τσιτσάνειου άσματος «της γερακίνας γιος», προσφέρεις με τη μελαγχολική σου μορφή ένα πλέριο χαμόγελο στους επισκέπτες οργανοπαίχτες και δέχεσαι με συγκρατημένη αισιοδοξία τις ευχές τους για γρήγορη κι οριστική απόδραση.
    Χρ. Σαμαντάς

    Υ.Γ. Δεν μπορείς ποτέ να εξοικειωθείς με το περιβάλλον της φυλακής, έστω και σαν επισκέπτης διασκεδαστής. Γίνεται η καρδιά σου ένα κουβάρι. Κι επειδή κατά τον Πάολο Κοέλιο κάθε μέρα κυοφορεί την αιωνιότητα, νομίζω ότι επιστρέψαμε καλύτεροι.

Σχολιάστε