Θερινό Σχολείο 2019

Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2019

Το Θερινό Σχολείο του 3ου ΣΔΕ Θεσσαλονίκης λειτούργησε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά με επιτυχία και διήρκησε από τις 9/9- 4/11-2019.το Πρόγραμμα υλοποιείται με τη χρηματοδότηση και στήριξη της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και Δια Βίου Μάθησης και με την ΑΡΣΙΣ ΚΟΥΝ

Στο πλαίσιό του υλοποιήθηκαν τα 7 παρακάτω εργαστήρια :
• Λέξεις και εικόνες
• Δημιουργία Ψηφιακής Ιστορίας –Κομικς
• Η Θεωρία του Χάους
• Δημιουργία Τοιχογραφίας στο Γυναικείο Τμήμα
• Θεατρικό Εργαστήρι : Το θέατρο του Καταπιεσμένου
• Αερόφυτα : Καλλιέργεια και Περιβαλλοντικά οφέλη
• Δημιουργία Φωτογραφικής Μηχανής Pinhole
• Εργαστήρι Ψηφιδωτών
• Η Δημιουργική Γραφή ως θεραπευτικό μέσο

ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ Σοφία Ελίζα Μπουράτση

ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ – ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΜΕΡΙΑΣ

« Είχα να πιάσω στυλό απο το 1992 »
μαθητής Α΄κύκλου.

« Για αυτό το λόγο πιστεύω περισσότερο σε πρακτικές ελευθερίας,
παρά σε διαδικασίες απελευθέρωσης »
Michel Foucault.

Το εργαστήριο, που γίνεται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά , φέτος έλαβε χώρα με ένα σημαντικό δεδομένο : την επερχόμενη έκθεση με τίτλο Τίμιοι Παράνομοι που θα λάβει χώρα στο MOMus (Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης) στο Πειραματικό Κέντρο Τεχνών.

Το εργαστήριο ξεκινάει με μία υπόθεση : «όλοι μπορούμε να κάνουμε φιλοσοφία και ιδιαίτερα εσείς, που έχετε χρόνο να σκεφτείτε διαφορετικά». Ακολουθούν επεξηγήσεις που αφορούν στην πρακτική και τη μέθοδο της φιλοσοφίας και στη συνέχεια δουλεύουμε δύο θεματικές : το Πρόσωπο και τη Σιωπή. Αφού επεξηγηθούν και αναλυθούν κάποιες έννοιες μέσα από συζήτηση οι μαθητές γράφουν κείμενα. Τα κείμενα διαβάζονται στην τάξη, συζητιούνται και αναλύονται, οι μαθητές τα επεξεργάζονται μέχρι να κρίνουν οι ίδιοι ότι είναι έτοιμα για το βιβλίο.

Σκοπός του εργαστηρίου είναι να βοηθήσει τον κρατούμενο να νιώσει (ότι γίνεται αντιληπτός) περισσότερο ως ον/υποκείμενο και λιγότερο ως αντικείμενο μέσα στο πλαίσιο του απολυταρχικού θεσμού που είναι η φυλακή.
Στόχος μας είναι να επιτευχθεί η εκκίνηση μιας διαδικασίας που θα είναι ταυτόχρονα απαιτητική (το ίδιο το θέμα, αλλά και η δυσκολία της απόλυτης ελευθερίας του χαρτιού) και ενδυναμωτική (δεν υπάρχει λάθος και σωστό ή άσχημο και όμορφο, ούτε ιεραρχία στα αποτελέσματα).

Αποτελέσματα του εργαστηρίου
Το εργαστήριο έγινε την πρώτη εβδομάδα με ένα τμήμα από τον Β κύκλο (μαθητές που έχουν συμμετάσχει σε όλα τα εργαστήρια για την έκθεση) και τη δεύτερη με ένα τμήμα από τον Α κύκλο (νέοι μαθητές του σχολείου).

Οι μαθητές έδειξαν αμέσως ενδιαφέρον και θέληση να συγκεντρωθούν, να συζητήσουν, να γράψουν. Τα κείμενα και οι συζητήσεις που ακολούθησαν ήταν υψηλού επιπέδου.

Οι αναλύσεις που έκαναν οι μαθήτριες του εργαστηρίου κατά τη διάρκεια της αποτίμησης αποδεικνύουν τη σημασία του θερινού σχολείου (θέληση, δημιουργικότητα, εξάσκηση των γνώσεων, έμπνευση, δίψα για μάθηση και ανάγκη έκφρασης, ευχάριστη χρήση του χρόνου, κλπ.). Tα κείμενα παρουσιάζουν κοινωνικό, φιλοσοφικό, ψυχολογικό και λογοτεχνικό ενδιαφέρον).

Σημείωση μαθητή στο πίσω μέρος της σελίδας που παρέδωσε :

« Σοφία Ελπίδα Αγάπη, όλα αυτά εσύ η δασκάλα που μας γέμισες φως μες τα σκοτάδια αυτής εδώ της φυλακής. Μας έδωσες νόημα, να σκεφτόμαστε και να γράφουμε, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ».

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΟΜΙΚΣ Παρασκευή Χατζηγεωργιάδου

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ- ΚΟΜΙΚΣ
¨Η ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ¨

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΥΣΗ ΠΑΛΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ¨

Η δημιουργία ψηφιακής ιστορίας – κόμικς είναι μια διαδικασία που προάγει την φαντασία και τη δημιουργικότητα καλλιεργώντας τις αφηγηματικές ικανότητες των εκπαιδευόμενων με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Ο Γενικός σκοπός είναι οι εκπαιδευόμενοι να έρθουν σε επαφή με τα κόμικς και να ευαισθητοποιηθούν πάνω σε θέματα πολιτισμού, καθώς τα κόμικς αποτελούν την ένατη τέχνη, και να γίνουν και οι ίδιοι δημιουργοί.
Η διαδικασία δημιουργίας των ψηφιακών ιστοριών- κόμικς ήταν ξεκάθαρα ομαδική. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής των κειμένων της ιστορίας η ομάδα συμμετείχε εξ’ ολοκλήρου, με την εκπαιδεύτρια να λειτουργεί στον ρόλο του συντονιστή. Το μεράκι και το χιούμορ αποτέλεσαν τον κινητήριο μοχλό για τη συγγραφική και ψηφιακή δημιουργία των ιστοριών.
Για τη δημιουργία των ψηφιακών ιστοριών χρησιμοποιήθηκαν τα λογισμικά Cartoon Story Maker, το Photoshop, η ζωγραφική καθώς και τα Movie Maker και Audacity για την εξαγωγή των ιστοριών σε μορφή βίντεο όπου η αφήγηση έγινε με τις φωνές των εκπαιδευομένων. O στόχος λοιπόν του προγράμματος, έγινε διττός. Αφενός, η δημιουργία ψηφιακής ιστορίας – κόμικς από κάθε ομάδα, όπου οι εκπαιδευόμενοι έγραψαν τα κείμενα, επέλεξαν χαρακτήρες και σχεδίασαν την ιστορία και αφετέρου η εξαγωγή των ιστοριών σε μορφή βίντεο όπου οι εκπαιδευόμενοι επιμεληθήκαν το σενάριο, το σχεδιασμό και το speakage, δίνοντας τις φωνές τους στους ήρωες των ιστοριών τους.
Συγκεκριμένα, τέθηκαν οι παρακάτω στόχοι σε:
Επίπεδο γνώσεων
 Να ορίζουν τι σημαίνει κόμικς
 Να γνωρίσουν τα πιο γνωστά κόμικς και τους ήρωες τους
 Να περιγράφουν τον τρόπο δημιουργίας των κόμικς
Επίπεδο ικανοτήτων
 Να συντάσσουν κείμενα όπου περιγράφουν τα στάδια δημιουργίας κόμικς
 Να επιλέγουν το κατάλληλο υλικό για τη δημιουργία κόμικς
 Να δημιουργούν κόμικς
Επίπεδο στάσεων
 Να εκτιμήσουν την αξία των κόμικς στη ζωή τους
 Να αντιληφτούν τη σπουδαιότητα της ένατης τέχνης

Βασικός στόχος του προγράμματος ήταν εξ αρχής η δημιουργική και η ευχάριστη απασχόληση των έγκλειστων εκπαιδευομένων. Μ ε τον σκοπό αυτόν κατά νου, δημιουργήθηκαν οι ψηφιακές ιστορίες – κόμικς που κρατάτε στα χέρια σας, σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, με την υπογραφή των εκπαιδευομένων του 3ου Σ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ Άννα Τζαμπάζη

Το εργαστήριο διάρκεσε μια βδομάδα και πραγματοποιήθηκε με δυο διαφορετικές ομάδες εκπαιδευόμενων, μια νεοεισερχόμενων στο σχολείο από τον Α’ κύκλο και μια από τον Β’ κύκλο. Κάθε ομάδα αριθμούσε περίπου 15 μέλη.
Έγινε διερεύνηση των ιδεών των εκπαιδευόμενων για το χάος με τη μορφή brainstorming. Μέσα από παραδείγματα της καθημερινής ζωής αναδείχτηκε η αδυναμία επίτευξης πλήρους ακρίβειας στους υπολογισμούς και τις μετρήσεις μας. Η πρόβλεψη του καιρού μας οδήγησε στην κατανόηση των λόγων που καθιστούν αδύνατη την πρόβλεψη σε βάθος χρόνου και στις ιστορικές καταβολές της θεωρίας του χάους μέσα από το «φαινόμενο της πεταλούδας». Απλά παραδείγματα και προσομοιώσεις ανέδειξαν τα χαρακτηριστικά των πολύπλοκων συστημάτων και της χαοτικής συλλογικότητας. Καθημερινές ιστορίες, κοινωνικά και ιστορικά παραδείγματα, παροιμίες και στερεότυπες εκφράσεις μας οδήγησαν στη «δύναμη της αδυναμίας» και στη διερεύνηση της δυναμικής της δικής μας μικρής συμβολής σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Απεικονίσαμε το χάος, αλλά και την τάξη που γεννά το χάος ζωγραφίζοντας στο χαρτί και την οθόνη του υπολογιστή τις αυτοοργανωμένες δομές απλών φράκταλ. Αναρωτηθήκαμε για το μέλλον: είναι δεδομένο και προκαθορίζεται από τη «μοίρα» ή ανοιχτό, όπως αισιόδοξα προτείνει η χαοτική προσέγγιση;
Την τελευταία μέρα του κάθε εργαστηρίου οι εκπαιδευόμενοι σχεδίασαν και πήραν «συνεντεύξεις» από εκπαιδευτικούς που βρίσκονταν στον χώρο του σχολείου, σε μια προσπάθεια διερεύνησης των απόψεων περί χάους και τάξης και, ταυτόχρονα, διάχυσης όσων τους έκαναν εντύπωση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Το υλικό αυτό βιντεοσκοπήθηκε και στη συνέχεια θα μονταριστεί ώστε να προκύψει μια πολύ μικρού μήκους ταινία. Στη βιντεοσκόπηση και το τεχνικό κομμάτι του μοντάζ βοήθησαν οι Στέλλα Περγαμαλή και Ελένη Τσολακίδου, που ερασιτεχνικά ασχολούνται με την κινηματογράφηση.
Το εγχείρημα του εκπαιδευτικού μετασχηματισμού της θεωρίας του χάους και της πολυπλοκότητας σε συνθήκη εγκλεισμού, παρά τον δομημένο χαρακτήρα του εργαστηρίου, πέτυχε σε μεγάλο βαθμό τους στόχους του: χωρίς a priori ορισμούς, αλλά με της τεχνική της ανακαλυπτικής μάθησης και την αξιοποίηση της βιωματικής εμπειρίας προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε το χάος της ζωής και του εαυτού μας και να δούμε με άλλο μάτι τη στάση και την επίδρασή μας σε (ανοιχτά και πολύπλοκα) μικρά και μεγαλύτερα κοινωνικά σύνολα, στα οποία εκούσια ή ακούσια συμμετέχουμε.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΤΜΗΜΑ Δημήτρης Φραγκάκης

Θέμα:ΤΟ ΚΛΑΡΙ (Η φυλάκιση της ζωγραφικής εικόνας, ως σκοπός απελευθέρωσης του Νου)

Το θέμα της Τοιχογραφίας που ζωγραφίστηκε σε προαύλιο τοίχο της πτέρυγας γυναικών, στο πλαίσιο του θερινού σχολείου, επιλέχθηκε από τις κρατούμενες και είχε ως σκοπό την δημιουργία μιας εικόνας που θα απορροφά η ίδια την έννοια του εγκλεισμού, του χρόνου και του τόπου, για χάρη των κρατουμένων. * Οι κρατούμενες, έπειτα από μια συζήτηση ωρών και παρουσίασης ενός μέρους της δουλειάς μου, επέλεξαν ομόφωνα ένα θέμα για την τοιχογραφία που παρουσίαζε τέσσερα πουλιά που όλα όμοια αλλά και διαφορετικά μεταξύ τους, συνυπήρχαν σε ένα κλαρί εμπρός από ένα κυανό ουρανό. * Ένα οικίο θέμα που τις έκανε να έρθουν αντιμέτωπες και να ξανανιώσουν πολύ γνώριμα συναισθήματα και βιώματα, όπως: Η ελευθερία, ο εγκλισμός, η συνύπαρξη, η συμβίωση, η ανοχή, η διαφορετικότητα, η ευαισθησία του σώματος, ο αποπροσανοτολισμός αλλά και η ανικανότητα για ‘’πτήση’’ εκτός.* * Μια πολύ δυνατή εμπειρία για όλους, που θα μας μείνει αξέχαστη.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ : ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥ Ομάδα Soloκρύο (Αναστασία Σιμώνη, Mikhail Kazanski,Μαρία Βάιου, Μαρία Έμιλυ Παπαδημητρίου Βογιατζή)

Οι εμψυχώτριες/τες και η ομάδα Solocryo, θεωρούμε πως η δράση μας, σε γενικές γραμμές, ωφέλησε και είχε πολύ θετικό αντίκτυπο στους συμμετέχοντες. Τα δύο ξεχωριστά τμήματα συμμετεχόντων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της δράσης, ενώθηκαν στην πράξη ώστε να μπορούν να συμπεριλαμβάνονται περισσότεροι συμμετέχοντες στην κάθε θεατροπαιδαγωγική δράση, πράγμα το οποίο αποδείχθηκε εξαιρετικά εμπλουτιστικό και προωθητικό για τη δράση. Όσον αφορά τους στόχους που τέθηκαν, θεωρούμε ότι οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο κινητοποιήθηκαν από τις θεατρικές, βιωματικές δραστηριότητες, και κυρίως από εκείνες όπου μπορούσαν να εκφράσουν, να μοιραστούν και να επεξεργαστούν περιστατικά από τη ζωή τους, που τους απασχολούν και τους προβληματίζουν. Η θεατρική δράση ανέδειξε ποικίλες, διαφορετικές οπτικές γωνίες και απόψεις για το κάθε πρόβλημα που επεξεργαζόμασταν, τις οποίες παρατηρήσαμε ότι οι συμμετέχοντες λάμβαναν υπόψη και στοχάζονταν επάνω σε αυτές, με την προοπτική της επίλυσης του εκάστοτε προβλήματος. Θεωρούμε ότι ήρθαν στο προσκήνιο σημαντικά, υπό διαπραγμάτευση ζητήματα της προσωπικής και κοινωνικής πραγματικότητας των συμμετεχόντων.
Επιπλέον, θεωρούμε ότι οι συμμετέχοντες εμπλέκονταν ενεργά και ολιστικά στις δραστηριότητες, αντλούσαν ερεθίσματα και υλικό για σκέψη και προβληματισμό και απολάμβαναν σε μεγάλο βαθμό τη διαδικασία. Αξίζει να αναφερθεί ότι ορισμένοι συμμετέχοντες με δική τους πρωτοβουλία, συνέθεσαν και δημιούργησαν ένα σύντομο δρώμενο, με δικό τους θέμα και σενάριο, και το παρουσίασαν στην υπόλοιπη ομάδα την τελευταία ημέρα. Επίσης, θεωρούμε ότι η θεατρική δράση συνέβαλε στην προώθηση της ομαδικότητας και της συνεργασίας, καθώς για την υλοποίηση των επιμέρους δραστηριοτήτων οι συμμετέχοντες ήταν αναγκαίο να λειτουργήσουν σε ομάδες. Ακόμη, η θεατρική δράση θεωρούμε ότι συνέβαλε στην ενδυνάμωση των συμμετεχόντων καθώς δινόταν η δυνατότητα να εκφράζουν την προσωπική τους άποψη και να δοκιμάζουν ποικίλους τρόπους δράσης και ιδέες στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων. Αξίζει να αναφερθεί πως και με βάση την ανατροφοδότηση που δόθηκε από τους συμμετέχοντες του εργαστηρίου στην ομάδα Solocryo κατά την τελική, ομαδική συζήτηση εκτιμούμε ότι η θεατρική δράση είχε πραγματικό νόημα στο ‘’εδώ- και- τώρα’’ για τους συμμετέχοντες.
Τέλος, το μόνο που επισκίαζε τα οφέλη του θεατρικού εργαστηρίου είναι ότι, όπως ανέφεραν και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, η προαγωγή της ομαδικότητας, της συνεργασίας και της ενδυνάμωσης περιορίζεται κυρίως στα στενά όρια του σχολικού χρόνου- προγράμματος και είναι δύσκολο να επεκταθεί και να εδραιωθεί και στο ενδότερο, ακόμη πιο κλειστό, περιοριστικό και στερημένο ερεθισμάτων και ελευθεριών, περιβάλλον της φυλακής.

ΑΕΡΟΦΥΤΑ: ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ Χρυσή Παπαδημητρίου

Στόχος του έργου ήταν η εξοικείωση των εκπαιδευομένων με ένα ιδιαίτερο είδος φυτών, τα αερόφυτα και με τις μεθόδους καλλιέργειας του είδους αυτού. Το έργο πραγματοποιήθηκε σε 3 διακριτά στάδια : α) εκμάθηση και κατανόηση των φυτών και των διεργασιών τους καθώς και του ρόλου τους στη διατήρηση των οικοσυστημάτων β) δημιουργία συνθέσεων με αερόφυτα γ) διατήρηση και καλλιέργεια των φυτών σε μικρή κλίμακα. Η χρήση των συγκεκριμένων φυτών είναι σχετικά άγνωστη καθώς μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αποτιμηθεί τα περιβαλλοντική παράλληλα με την αισθητική τους αξία, για το λόγο αυτό οι εκπαιδευόμενοι έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εργάστηκαν μεθοδικά. Παράχθηκαν συνθέσεις φυτών ικανές να υποστηρίξουν τις συνθήκες διαβίωσης των φυτών αλλά και με ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον προκειμένου να εξωραϊστούν χώροι του σχολείου.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ PINHOLE Γιώργος Γεροντίδης

Το εργαστήριο είχε στόχο στο θεωρητικό μέρος οι συμμετέχοντες να αποκτήσουν μια σφαιρική γνώση για την ιστορία της φωτογραφίας και της πρώτες φωτογραφικές μηχανές . Μέσα από δουλείες φωτογράφων που ασχολήθηκαν με της φωτογραφικές μηχανές τύπου pin hole γνωρίσαμε πως δουλεύει αυτή η μηχανή. Δημιουργήσαμε ένα obscura room για να καταλάβουμε πως ταξιδεύει το φως μέσα από μια μικρή οπή και πως αποτυπώνεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Στο πρακτικό μέρος του εργαστηρίου οι συμμετέχοντες ήρθαν σε επαφή με τις βασικές αρχές της οπτικής που ήταν απαραίτητες για να κατασκευάσουμε την δίκη μας φωτογραφική μηχανή. Οι συμμετέχοντες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το πως μπορεί να δουλεύει μια τέτοια απλή κατασκευή και πως μπορεί να αποτυπώνει φωτογραφίες . Στο τέλος του εργαστηρίου βγάλαμε φωτογραφίες με τις μηχανές που κατασκευάσαμε.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΨΗΦΙΔΩΤΩΝ Λιλιαν Σταμπουλή

Στο εργαστήριο ψηφιδωτού, ανατρέξαμε στη ιστορία και συζητήσαμε για την εξέλιξη αυτής της τέχνης, από το παρελθόν έως και το σήμερα, με την βοήθεια οπτικοακουστικών μέσων. Οι συμμετέχοντες ήρθαν σε άμεση επαφή με μια πληθώρα υλικών που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κατασκευάσουμε ένα ψηφιδωτό έργο – ψηφίδες κεραμικές, γυάλινες, φυσικά και τεχνητά υλικά πετρώματα και υλικά επαναχρησιμοποίησης.

Έμαθαν πότε και πως χειριζόμαστε τα εργαλεία του ψηφιδωτού(κόφτες χειρός και επιδαπέδιους, λαβίβες), όπως επίσης και για τους τρόπους και τις τεχνικές κατασκευής ενός ψηφιδωτού έργου(άμεση και έμμεση ψηφοθέτηση) με την επίδειξη δειγμάτων.Kατασκεύσαν τα δικά τους ψηφιδωτά έργα, αρχικά με χάρτινη χρωματιστή ψηφίδα σε ελεύθερο θέμα για να παρατηρήσουν και να αντιληφθούν τους τρόπους που ψηφοθετούμε και την έννοια- χρησιμότητα του αρμού(κενού).

Στην 3η συνάντηση μας παίζοντας ένα ζωγραφικό παιχνί δι και με την χρήση φυσικού υλικού(φασόλια άσπρα και κόκκινα), δημιούργησαν ο καθένας το δικό του δίχρωμο έργο με το φασόλι ως ψηφίδα. Έχοντας κοινά σημεία και στις τέσσερις πλευρές της βάσης τους, στο τέλος δημιουργήθηκε ένα ομαδικό ψηφιδωτό «παζλ». Έργο που τροποποιείται διαρκώς αλλά πάντα ενώνεται δημιουργώντας έτσι διαφορετικά ψηφιδωτά σχέδια.
Στην επόμενη συνάντηση κατασκεύσαν τα προσωπικά τους ψηφιδωτά χρησιμοποιώντας βυζαντινές χρωματισμένες ψηφίδες(από άργιλο) σε βάση ξύλου την οποία και χρωμάτισαν ή και ζωγράφισαν .Το θέμα μας ήταν τα μοτίβα,έχοντας σταθερό μέγεθος της ψηφίδας 1Χ1 για να δημιουργηθούν σχέδια pixel.Πολλοί επέλεξαν να φτιάξουν τα δικά τους μοτίβα και άλλοι κινήθηκαν με ελεύθερο σχέδιο, δημιουργώντας πρόσωπα, λέξεις, σημαίες ,χάρτες , σύμβολα και αγαπημένα μνημεία.
Τέλος δημιουργήσανε ένα ομαδικό ψηφιδωτό μοτίβο με την χρήση πλαστικών καπακιών (προιόν επαναχρησιμοποίησης) πάνω σε χάρτινη επιφάνεια χρησιμοποιώντας το χρωματιστό καπάκι ως ψηφίδα . Με αυτόν τον τρόπο ήρθαν σε επαφή με μια πρακτική επαναχρησιμοποίησης από υλικά που συνήθως πετάμε.
Οι συμμετέχοντες έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τέχνη του ψηφιδωτού, με απίστευτη υπομονή και επιμονή για να ολοκληρώσουν τα έργα τους.Αφιέρωσαν πολλές ώρες συγκεντρωμένοι και με μεγάλη παρατηρητικότητα έτσι ωστε να τελειώσουν τα έργα τους «σωστά»,όπως εξέφραζε τον καθένα με αποτέλεσμα να γεμίσουν αυτοπεποίθηση και μεγάλη χαρά για το αποτέλεσμα.Λειτούργησαν ομαδικά και μοιράστηκαν τις ευθύνες της διαδικασίας μέσα από την δημιουργία για την επίτευξη ενός κοινού στόχου,δηλαδή τη σύνθεση της εικόνας.
Γενικά επικοινωνήσαμε, μάθαμε, επεξεργαστήκαμε, παρατηρήσαμε, συζητήσαμε, συγκινηθήκαμε, παίξαμε,διασκεδάσαμε, μα πάνω απ’ όλα μοιραστήκαμε γνώσεις και συναισθήματα.
Ευχαριστώ πραγματικά πάρα πολύ για την ευκαιρία που μου/μας δόθηκε για να νιώσουμε και να ολοκληρώσουμε αυτό το υπέροχο «ταξίδι»!

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΜΕΣΟ Ελένη Γρομπανοπούλου

Οι εκπαιδευόμενοι/μαθητές αρχικά ήρθαν σε επαφή με βασικά στοιχεία της λογοτεχνίας. Ασφαλώς και λάβαμε υπόψη μας τις μορφωτικές ιδιομορφίες και τις γλωσσικές διαφοροποιήσεις των μαθητών. Στη συνέχεια προσεγγίσαμε την δημιουργική γραφή ως θεραπευτικό μέσο και εξηγήσαμε τρόπους και λειτουργίες, ώστε οι μαθητές να εκφράσουν μέσα από ασκήσεις τα συναισθήματά τους.
Θεωρώ ότι οι προσδοκίες που θέσαμε για το μάθημα της δημιουργικής γραφής επετεύχθησαν στο μεγαλύτερο ποσοστό. Οι εκπαιδευόμενοι έγραψαν σε πεζό και ελεύθερο ποιητικό λόγο τις σκέψεις τους και τις εμπειρίες που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Τα ποιήματά τους θα δημοσιευτούν στο βιβλίο που θα εκδοθεί στο τέλος του έτους .