Το όνομα αυτού … «Κλειδιά Ελευθερίας»

Στις 15 Δεκεμβρίου 2015, 19:00 μ.μ. στην αίθουσα Μ.Αναγνωστάκης του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε το βιβλίο «Κλειδιά Ελευθερίας» από τις εκδόσεις «Ενδυμίων».

Τα Κλειδιά Ελευθερίας είναι καρπός της συνεργασίας που τρέχει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ανάμεσα στο 3ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας. Επιστημονικά Υπεύθυνος του Προγράμματος είναι ο συγγραφέας Αστέρης Μαυρουδής και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Προγράμματος είναι ο ποιητής Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, ενώ στη φιλολογική και λογοτεχνική επιμέλεια της έκδοσης συμμετείχε και η Εύα Μπαλαή.

Επί τέσσερα χρόνια φοιτητές, απόφοιτοι και συνεργάτες του ΠΜΣ «Δημιουργική Γραφή» εθελοντικά συνεργάστηκαν με το προσωπικό του 3^ου ΣΔΕ Θεσσαλονίκης, προκειμένου να πραγματοποιηθουν τα μαθήματα του προγράμματος.

Το βιβλίο αποτελείται από ποιήματα και διηγήματα που έγραψαν οι μαθητές του σχολείου μας με την πολύτιμη βοήθεια των συνεργατών μας από την «Δημιουργική Γραφή». Οι συγγραφείς είναι για δεκαέξι άντρες και έξι γυναίκες από 24 έως 40 χρονών, που κουβαλούν ποινές φυλάκισης από οκτώ έως δεκαπέντε χρόνια, και που μεταξύ τους έχουν διαφορετική καταγωγή και διαφορετικές αγωνίες.

Γράφει η Σίσσυ στην εισαγωγική μικροϊστορία με τίτλο «Η παρηγοριά μου»: «(…) Πιο σημαντικό είναι ότι για λίγο ξεχνάς πού βρίσκεσαι και αφήνεις στην άκρη τον πόνο, τα θλιβερά συναισθήματα, και τις δύσκολες στιγμές. Απλά, το μυαλό μου είναι γεμάτο με άλλες σκέψεις αν δηλαδή πετύχεις να πάρεις το μέγιστο από τη γνώση…». Απ’ τη μεριά της, στον «Καθρέφτη», η Νικολίνα σημειώνει: «Ήρθα στην Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη και βρέθηκα στη φυλακή. Άφησα την οικογένειά μου. (…) Εδώ κλεισμένη, χωρίς κινήσεις, χωρίς δυνατότητες επιλογής. Μόνο η λέξη υπομονή αλλά ως πότε; Για ένα μικρό αδίκημα χάνεις την ελευθερία. Εδώ κατάλαβα και οραματίζομαι τον κόσμο έξω. Πρέπει να απελπιστείς, για να αναζητήσεις ελπίδα. Πρέπει να ζητήσεις τη γνώση για να σου δοθεί. Πρέπει να δίνεις αγάπη κι ας μην πάρεις από κανέναν. (…) Ο καθρέφτης μου αυτός, μου φέρνει πολλές αντανακλάσεις, αντανακλάσεις από τη χώρα μου, από την οικογένειά μου, που περνούν γρήγορα σαν ασπρόμαυρο φιλμ μιας ξεχασμένης μηχανής. Αλήθεια ποιος έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ;» Δίπλα τους, ο Γιουσέφ, δραπέτης από ένα στρατόπεδο μαζί με έναν φίλο του, υπογραμμίζει στο «Απρόοπτο ταξίδι»: «Περίπου τρεις μέρες για να φτάσουμε στην Αθήνα με πολλή ταλαιπωρία και φόβο της αστυνομίας. Αυτές οι τρεις μέρες οι πιο άσχημες μέρες της ζωής μου. Περπατούσαμε βράδυ και τη μέρα κρυβόμασταν. Κλέβαμε φρούτα και τρώγαμε. Ο Καρίμ μετά από ένα μήνα έφυγε με πλαστά χαρτιά στη Γερμανία. Εγώ αποφάσισα να ζήσω στην Ελλάδα. Γιατί δεν ήθελα να ταξιδεύω ξανά παράνομα».

Οι βιωματικές ιστορίες κυριαρχούν στο βιβλίο, σαν λυπητερό τραγούδι. Υπάρχουν όμως και ποιήματα, τα περισσότερα λυρικά, αλλά και πολύ ενδιαφέρουσες σπουδές για χαϊκού, που μάλιστα προέκυψαν από ομαδική εργασία των ανδρών. Παράδειγμα το: «Καλός ο καιρός / Έτοιμος να μας βρέξει / Τσάμπα κόπος».

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης ο Αστέρης Μαυρουδής μίλησε για το μεγάλο ενδιαφέρον με το οποίο αντιμετώπισαν το πρόγραμμα οι μαθητές, ενώ παράλληλα ο διευθυντής του σχολείου Θεόδωρος Καραγιαννίδης αναφέρθηκε στην δεύτερη ευκαιρία που προσφέρεται στους μαθητές μέσω του σχολείου.

Αποσπάσματα από το βιβλιο διάβασαν οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ Ειρήνη Καζάκου και Αντρέας Κουτσουρέλης, καθώς και η Γλυκερία μαθήτρια του σχολείου μας.