«Νυν και Αεί» … στη φυλακή!

Μην τρομάζετε! Πρόκειται απλά για το μουσικό σχήμα που αφιλοκερδώς προσφέρθηκε να εισέλθει «εντός των τειχών», να παίξει και να τραγουδήσει για το σχολείο μας και τους καλεσμένους του. Πέντε μουσικοί-τραγουδιστές (ο συνάδελφος Χρήστος Σαμαντάς, ο Ζλατάνης Πέτρος, ο Καραβασίλης Γιώργος, ο Παναγιωτίδης Μανώλης και η Τσανταλίδου Χρύσα) έφεραν τις κιθάρες τους, το ακορντεόν και τα μπουζούκια τους και πάνω από όλα την καλή τους διάθεση, το κέφι και το ταλέντο τους.

Τι κι αν ήταν πρωί; Η «ενεργητική συμμετοχή» των μαθητών (αλλά και των εκπαιδευτικών και της διευθύντριας του σχολείου!) ήταν το ζητούμενο και επιτεύχθηκε με το παραπάνω! Και τραγουδήσαμε μαζί τους, και χορέψαμε, και πήραμε τα μικρόφωνα για να αποκαλύψουμε και τις κρυφές μας δεξιότητες, και δώσαμε και παραγγελιές για τραγούδια αγαπημένα!

Με αναψυκτικά και σνακ «τη βγάλαμε» (ας όψεται η κρίση!) αλλά ήρθαμε λίγο πιο κοντά ο ένας στον άλλο, ανταλλάξαμε ευχές και νιώσαμε σαν μια ξεχωριστή, αλλιώτικη οικογένεια, που μοιράστηκε τη χαρά για τις γιορτινές μέρες που πλησίαζαν, εκείνη την Παρασκευή, 20 Δεκέμβρη. Ευχαριστούμε τους μουσικούς που δέχτηκαν τόσο πρόθυμα την πρόσκλησή μας και … επιφυλασσόμεθα για την επόμενη μουσική μας εκδήλωση!

Ο Χρήστος Σαμαντάς μας έκανε μία κατάθεση ψυχής, γράφοντας τα εξής:

Παλιότερα υπήρχε, τουλάχιστον αποφθεγματικά, η αντίληψη ότι, όταν
ανοίγεις ένα σχολείο, κλείνεις μια φυλακή. Δεν πιστεύω ότι οι φυλακές τω καιρώ
εκείνω συναγωνίζονταν σε πλήθος τα σχολεία. Απλώς κάθε λογοτεχνική υπερβολή
κρύβει και τη σημειολογία της. Μόνο που σήμερα οι φυλακές «φιλοξενούν» και
πολλούς γραμματιζούμενους…περισσότερα…